Οι Βασίλισσες
Υπάρχουν έξι κύριοι τύποι βασιλισσών μελισσών, καθεμία από τις οποίες διαθέτει μοναδικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες που την ξεχωρίζουν. Ακολουθεί μια αναλυτική παρουσίαση των βασικότερων φυλών:
1. Κεκρόπια (Cecropia)
Η Κεκρόπια είναι διαδεδομένη στα δυτικά και νότια της Ελλάδας. Είναι μια σκούρα, μαύρη μέλισσα που ανήκει στην ίδια οικογένεια με την Καρνιολανική. Χαρακτηρίζεται από την τάση να χτίζει κεριά μεταξύ των πλαισίων και ξεκινά τη γέννηση του γόνου νωρίς την άνοιξη, αναπτύσσοντας ταχύτατα μεγάλες κοινωνίες. Είναι αρκετά επιθετική, αλλά ταυτόχρονα καλή παραγωγός μελιού. Παρά την ευαισθησία της σε ορισμένες ασθένειες, είναι ιδιαίτερα οικονομική όσον αφορά την κατανάλωση πόρων και παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στον κρύο χειμώνα. Ωστόσο, έχει αυξημένη τάση για σμηνουργία.
2. Κάρνικα (Carnica)
Οι βασίλισσες και οι κηφήνες της Κάρνικα έχουν μαύρο χρώμα. Πρόκειται για μια εξαιρετικά ήρεμη και ανθεκτική φυλή, με αντοχή σε πολλές ασθένειες του γόνου. Χαρακτηρίζεται από τη λευκή σφράγιση του μελιού και την εκρηκτική ανάπτυξή της νωρίς την άνοιξη. Έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται σε διαφορετικές συνθήκες και περιορίζει τη χρήση πρόπολης. Η μακριά της προβοσκίδα την καθιστά ιδανική για περιοχές με πρώιμη ανθοφορία.
3. Καυκάσια (Caucasia)
Η Καυκάσια βασίλισσα έχει βαθύ μαύρο και γκρι χρώμα και θεωρείται η πιο ήπια όλων των φυλών. Σφραγίζει το μέλι με λευκό κερί και μπορεί να πετάξει σε αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες. Αν και χρησιμοποιεί μεγάλη ποσότητα πρόπολης, είναι πολύ ανθεκτική στις ασθένειες και προσαρμόζεται καλά σε ψυχρούς χειμώνες. Η μεγάλη της προβοσκίδα την καθιστά κατάλληλη για όψιμες ανθοφορίες, ενώ περιορίζει την παραγωγή γόνου σε περιόδους ξηρασίας.
4. Μακεδονική (Macedonica)
Αυτή η φυλή είναι διαδεδομένη στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και τη χερσόνησο της Χαλκιδικής. Είναι σκουρόχρωμη και χρησιμοποιεί σημαντικές ποσότητες πρόπολης. Παράγει πολλές γέφυρες κεριών μεταξύ των πλαισίων και παρουσιάζει ηρεμία σε σχέση με άλλες φυλές, όπως η Κεκρόπια. Η τάση της για σμηνουργία είναι έντονη, πιθανόν λόγω της εκτροφής της σε παραδοσιακά κοφίνια εδώ και αιώνες.
5. Μπάκφαστ (Buckfast)
Η διεθνής μέλισσα Μπάκφαστ είναι δημιούργημα του μοναχού Άνταμ και είναι γνωστή για την ηρεμία της. Παρουσιάζει χαμηλή τάση λεηλασίας, είναι ήρεμη πάνω στα πλαίσια και σφραγίζει το μέλι με άσπρο κερί. Παρά την ικανότητά της να αποθηκεύει μεγάλες ποσότητες μελιού για τον χειμώνα, περιορίζει την παραγωγή γόνου σε περιόδους ξηρασίας. Διασταυρώνεται με επιτυχία με την ελληνική μέλισσα και την Κάρνικα και παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στον κρύο χειμώνα. Είναι επίσης ανθεκτική στις ασθένειες και έχει χαμηλή τάση για σμηνουργία.
6. Λιγκουίστικα (Liguistica)
Αυτή η πορτοκαλί μέλισσα, που ποικίλλει σε χρώμα από ανοιχτό έως σκούρο, είναι από τις πιο συνηθισμένες φυλές μεταξύ των διεθνών παραγωγών μελιού. Είναι εξαιρετική στην παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων μελιού και χρησιμοποιεί ελάχιστη ποσότητα πρόπολης. Παράγει εξαιρετικό μέλι για εμπορία σε κηρήθρα, αλλά χρειάζεται μεγάλες ποσότητες για ξεχειμώνιασμα, καθώς τρέφει μεγάλο αριθμό γόνου. Παρότι δεν έχει την καλύτερη ικανότητα προσανατολισμού, είναι αξεπέραστη σε μεγάλες μελιτοφορίες.
Αυτές οι έξι βασικές φυλές βασιλισσών προσφέρουν διαφορετικά πλεονεκτήματα για την παραγωγή μελιού και την ανθεκτικότητα των μελισσών σε διαφορετικά περιβάλλοντα, καθιστώντας τη σωστή επιλογή σημαντικό κομμάτι της μελισσοκομικής επιτυχίας.